W Dzienniku Ustaw z dnia 15 maja 2020 r. pod pozycją 875 opublikowano tzw Tarczę 3.0, czyli ustawę z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV – 2.
Ustawa z dnia 14 maja 2020 r., zwana też Tarczą 3.0, jest skonstruowana inaczej niż poprzednia ustawa antykryzysowa (ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r.), bowiem nie zawiera autonomicznych merytorycznych rozwiązań, wprowadza natomiast zmiany dostosowujące i aktualizacyjne do kilkudziesięciu odrębnych aktów prawnych rangi ustawowej (art. 1-47). Pozostałe zapisy (art. 48-75) mają charakter epizodyczny, tzn. ustanawiają przede wszystkim określone szczególne sposoby postępowania, które mają obowiązywać w okresie stanu epidemii, ewentualnie w ściśle wyznaczonych granicach czasowych po odwołaniu wspomnianego stanu. Są zatem te regulacje rodzajem lex specialis w odniesieniu do zapisów poszczególnych ustaw, które nie ulegają zmianie, natomiast mechanizmy prawne przewidziane w ich treści zostają zmodyfikowane, przesunięte lub zawieszone na czas określony.
W pierwszej części ustawy zawarte zostały zmiany m.in. w Kodeksie cywilnym, Kodeksie postępowania cywilnego, Kodeksie karnym, ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawie o spółdzielniach socjalnych, ustawie o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, czy ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W tym miejscu należy podkreślić, że – na podstawie art. 46 Tarczy 3.0 – dokonano kolejnych zmian w podstawowej ustawie antykryzysowej, tj. ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374, z późn. zm.). Kwestie unormowane w nowy sposób w drodze omawianej noweli będą przedmiotem odrębnych opracowań.
