1250 zł – od 1 marca 2021 r. tyle wyniesie najniższa emerytura. Sejm przyjął ustawę dotyczącą waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych. Ustawa przewiduje wzrost świadczeń emerytalno-rentowych od marca 2021 r. o wskaźnik waloryzacji, jednak nie mniej jednak niż o kwotę 50 zł.
Zgodnie z obowiązującymi regulacjami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 53, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą emerytalną”, coroczna waloryzacja przeprowadzana jest od dnia 1 marca przy zastosowaniu procentowego wskaźnika waloryzacji, który odpowiada średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększonemu o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. Zwiększenie o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia jest przedmiotem corocznych negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego (RDS), przeprowadzanych w czerwcu, w roku poprzedzającym waloryzację. Zgodnie z tym mechanizmem wszystkie wypłacane świadczenia są podwyższane o ten sam procent, w związku z tym im niższe świadczenie, tym niższa kwota podwyżki. Również minimalne emerytury i renty wzrastają w tym samym tempie.
W ostatnich latach zasady waloryzacji świadczeń i mechanizm jej przeprowadzania były przedmiotem licznych zmian. Wysokość świadczeń osób pobierających najniższe świadczenia emerytalno-rentowe wciąż uznawana jest za niewystarczającą w odniesieniu do kosztów utrzymania. Stąd też w 2021 r. zaproponowano modyfikację obecnie obowiązujących zasad waloryzacji.
Od 1 marca br. najniższe świadczenia zostaną podwyższone odpowiednio do:
- 1250 zł w przypadku najniższej emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinnej i renty socjalnej (z 1200 zł),
- 937,50 zł w przypadku najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (z 900 zł).
Z uwagi na obecną niepewną sytuację w kraju związaną z ogłoszonym stanem epidemicznym oraz faktem, że dopiero w lutym 2021 r. znany będzie przyszłoroczny wskaźnik waloryzacji emerytur i rent, zapisy ustawy przewidują dodatkowe rozwiązanie na wypadek, gdyby ogłoszony w lutym 2021 r. wskaźnik waloryzacji okazał się wyższy niż 104,16 proc. (który to wskaźnik zapewnia, przy świadczeniach najniższych, wzrost o gwarantowaną kwotę 50 zł).
W takim przypadku do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji.
Modyfikacja zasad waloryzacji będzie zastosowana do emerytur i rent w systemie powszechnym, rolników indywidualnych, służb mundurowych oraz emerytur pomostowych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych i rodzicielskich świadczeń uzupełniających, świadczeń i zasiłków przedemerytalnych, a także miesięcznego progu uprawniającego do uzyskania świadczenia 500+ dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji oraz miesięcznego progu uprawniającego do przyznania świadczenia wyrównawczego dla działaczy opozycji antykomunistycznej i osób represjonowanych z powodów politycznych.
Prognozowany koszt waloryzacji w skali 10 miesięcy przy prognozowanym wskaźniku 103,84 proc. wynosi ok. ok. 9,6 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym waloryzacji rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów (tzw. trzynastej emerytury).
Szacuje się, że skutki finansowe dodatkowych kosztów wynikających z podniesienia najniższej emerytury i renty do 1250 zł oraz gwarancji podniesienia wysokości świadczeń o nie mniej niż 50 zł ponad koszty waloryzacji ustawowej prognozowanym wskaźnikiem 103,84 proc. wyniosą ok. 0,1 mld zł w skali 10 miesięcy.
Źródło: MRiPS
