Zezwolenia na pracę w RP tracące ważność w okresie epidemii

49

W przepisach antykryzysowych uregulowano także kwestie ważności zezwoleń na pracę na terytorium RP, która upływa w okresie stanu epidemii. Chodzi w tym przypadku m.in. o zezwolenia na pracę w Polsce na podstawie delegowania przez zagraniczny podmiot, w tym również w ramach reprezentowania interesów spółek, oraz delegowania na czas określony w celu realizacji wskazanych przez przedsiębiorcę zadań.

Powyższe sprawy zostały unormowane w art. 15zzq ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., określanej dalej mianem „ustawa antykryzysowa”.

Zgodnie z art. 15zzq ust. 1 wskazanej ustawy, jeżeli ostatni dzień ważności zezwolenia na pracę przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV -2, okres ważności tego zezwolenia ulega przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. Powyższą zasadę stosuje się odpowiednio do decyzji o przedłużeniu zezwolenia na pracę lub przedłużeniu zezwolenia na pracę sezonową.

Regulację art. 15zzq ust. 1 ustawy antykryzysowej stosuje się do zezwoleń na pracę, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1-5 lub ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1482, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”.

W przypadku przedłużenia okresu ważności zezwolenia na pracę na podstawie art. 15zzq ust. 1 cyt. ustawy wniosek, o którym mowa w art. 88a ust. 1a ustawy o promocji zatrudnienia, składa się nie wcześniej niż w terminie 90 dni przed upływem okresu ważności zezwolenia na pracę określonego w tym zezwoleniu i nie później niż w ostatnim dniu okresu ważności przedłużonego na podstawie art. 15zzq ust. 1 ustawy antykryzysowej.

Stosownie do zapisów art. 15zzq ust. 3 ustawy antykryzysowej, jeżeli w oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, wpisanym do ewidencji oświadczeń na podstawie art. 88z ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia, wskazano okres pracy, którego koniec przypada w okresie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV -2, cudzoziemiec może wykonywać pracę określoną oświadczeniem na rzecz podmiotu, który złożył oświadczenie, w okresie lub okresach nieobjętych oświadczeniem do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni, bez zezwolenia na pracę. Dodatkowego okresu wykonywania pracy, o którym mowa w art. 15zzq ust. 3 ustawy antykryzysowej, nie wlicza się do okresów wykonywania pracy wskazanych w art. 87 ust. 3 i art. 88z ust. 2 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia.

Maciej Ofierski

Treść tylko dla zalogowanych Użytkowników!