Przez wiele lat toczyły się spory o to, czy przedświąteczna wigilia organizowana przez pracodawcę powinna skutkować powstaniem u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wątpliwości dotyczące interpretacji przepisów ustawy o PIT w ubiegłym roku ostatecznie rozstrzygnął Trybunał Konstytucyjny, uznając m.in., że obowiązkiem PIT są objęte świadczenia, które przynoszą skonkretyzowaną korzyść majątkową.
Zgodnie z wyrokiem TK z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13) nie zawsze otrzymanie przez pracownika nieodpłatnego świadczenia wiąże się z powstaniem po jego stronie przychodu. Trybunał uznał, że przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), rozumiane w ten sposób, że „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne z ustawą zasadniczą.
Sędziowie TK podkreślili, że mimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu. Jakie wobec tego jest kryterium wyodrębnienia świadczeń objętych podatkiem dochodowym?
