Do konsultacji publicznych i uzgodnień międzyresortowych przekazany został projekt nowego Kodeksu budowlanego. Projekt uwzględnia dotychczasowe rozwiązania przewidziane w ustawie – Prawo budowlane i ustawie o wyrobach budowlanych, ale także wprowadza nowe rozwiązania mające na celu przede wszystkim uelastycznienie procedur (w tym również procedur legalizacyjnych i naprawczych), ułatwienie realizacji inwestycji budowlanych czy stabilizację wydanych pozwoleń na budowę.
Obecnie sprawy dotyczące prawa budowlanego, w szerokim znaczeniu tego słowa, są uregulowane w wielu aktach prawnych różnej rangi – od rozporządzeń Unii Europejskiej i ustaw po akty wykonawcze. W powyższym zakresie najważniejszym aktem prawnym jest wspomniana ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), która normuje działalność obejmującą sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz określa zasady działania organów administracji publicznej w tych dziedzinach. Ustawa obowiązuje od 1 stycznia 1995 r., a więc już ponad 20 lat. W tym czasie była przedmiotem około 70 nowelizacji.
Pozostałe akty prawne albo uszczegóławiają materię uregulowaną w ustawie – Prawo budowlane, albo tworzą rozwiązania szczególne (zwłaszcza tzw. specustawy).
Z kolei przywołana na wstępie ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. …..) weszła w życie w dniu 1 maja 2004 r., czyli w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Ustawa określała zasady wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, zasady kontroli wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu oraz zasady działania organów administracji publicznej wdrażając w tym zakresie postanowienia dyrektywy 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustaw i aktów wykonawczych Państw Członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych. Od 2009 r. przedmiotowa ustawa pięciokrotnie była nowelizowana, przy czym dwie z tych nowelizacji miały istotne znaczenie dla obecnie obowiązujących przepisów.
Projekt Kodeksu budowlanego – jak przekonują projektodawcy – tworzy szansę uporządkowania i ustabilizowania regulacji prawnych dotyczących procesu inwestycyjno-budowlanego. Celem kodyfikacji jest zebranie dotychczasowego dorobku, wyselekcjonowanie z niego wszystkich pozytywnych i celowych rozwiązań, zebranie go w systematyczny zbiór, i uzupełnienie go o dodatkowe rozwiązania, które dotychczas nie były przewidziane lub były uregulowane w sposób, który nie spełnił swojej roli. Stąd też w projekcie Kodeksu zebrano i powtórzono wiele dotychczasowych rozwiązań, które sprawdziły się w praktyce.
Kodeks budowlany podzielono na 10 działów, składających się z prawie 260 jednostek redakcyjnych. Do najważniejszych zmian zaproponowanych w projekcie należą:
