W 2019 r. średni czas trwania życia zawodowego dla dorosłej populacji Unii Europejskiej (UE), czyli osób powyżej 15 lat, wynosił 35,9 lat. Jest to wynik o 0,2 roku dłuższy niż średnia dla 2018 r. oraz 3,6 lat dłużej niż w 2000 r.
W 2019 r. średni czas trwania życia zawodowego dla mężczyzn wynosił 38,3 lat, zaś dla kobiet 33,4 lat. Od początku monitorowania danych oczekiwany średni czas trwania życia zawodowego był dłuższy w przypadku mężczyzn niż kobiet, jednak różnica między płciami maleje. W 2000 r. mężczyźni pracowali o 7,1 lat dłużej niż kobiety. Do 2019 r. różnica między płciami zmniejszyła się do 4,9 lat.
Wskaźnik czasu trwania życia zawodowego jest najwyższy w Szwecji, najniższy we Włoszech.
Wśród państw członkowskich UE najdłuższy okres aktywności zawodowej zanotowano w Szwecji i Holandii (odpowiednio 42,0 i 41,0 lat w 2019 r.). Były to jedyne dwa państwa członkowskie UE, w których oczekiwany czas trwania lat pracy przekroczył 40 lat. Za tymi dwoma państwami znalazły się Dania (40,0 lat), Niemcy (39,1 lat) i Estonia (39,0 lat).
Natomiast najkrótszy spodziewany okres aktywności zawodowej odnotowano we Włoszech (32,0 lat), a następnie w Chorwacji (32,5 lat), Grecji (33,2 lat), Belgii i Polsce (oba 33,6 lat).
W porównaniu z 2000 r. średni czas trwania życia zawodowego był wyższy we wszystkich państwach członkowskich UE w 2019 r. z wyjątkiem Rumunii (spadek o 2,2 roku). Największe wzrosty długości życia zawodowego w latach 2000–2019 odnotowano na Malcie (7,6 lat), na Węgrzech (6,9 lat) i Estonii (5,6 lat), a najmniejsze w Danii (1,7 lat) i Grecji (1,8 roku).
źródło: Eurostat, oprac. gr.
