TEZY
art. 70 § 1 o.p. nie ogranicza prawa podatnika do wykazania w poszczególnych okresach rozliczeniowych nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług, pozbawiając go tej nadwyżki, w sytuacji kiedy podatnik wykazuje systematycznie tę nadwyżkę za poszczególne okresy rozliczeniowe.
SENTENCJA
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, , po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 373/19 w sprawie ze skargi B. z siedzibą w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia nr 7 grudnia 2018 r. nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od grudnia 2012 r. do stycznia 2015 r. oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
1. Wyrok sądu I instancji.
1.1 Wyrokiem z 5 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 373/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi B. […] mbH z siedzibą w Niemczech (dalej skarżąca, spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 7 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od grudnia 2012 r. do stycznia 2015 r. 1. uchylił zaskarżoną decyzję, 2. zasądził na rzecz spółki kwotę 6 917 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji przebieg postępowania podatkowego.
2.1. Decyzją z 12 lipca 2018 r. Naczelnik […] Urzędu Skarbowego W. – […] (organ pierwszej instancji) skorygował rozliczenie podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od grudnia 2012 r. do stycznia 2015 r.
2.2. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej organ odwoławczy, organ drugiej instancji) decyzją z 7 grudnia 2018 r. po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez skarżącą utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji oraz w pełni poparł zaprezentowane w niej stanowisko.
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że skarżąca od 1994 do lipca 2004 r. kumulowała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Z kolei od lipca 2004 r. wykazywała ją w wysokości niezmienionej (tj. w kwocie 2.310.687 zł). W lipcu i sierpniu 2009 r. skarżąca wykazała w deklaracjach VAT-7 podatek należny w wysokości odpowiednio 2.878 zł i 1.831 zł, co spowodowało pomniejszenie kwoty nadwyżki do przeniesienia. W tej nowej kwocie Spółka w dalszym ciągu przenosiła nadwyżkę w stanie niezmienionym do marca 2013 r.
Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji w kwestii przedawnienia nadwyżek VAT naliczonego nad należnym. Odwołał się w tym zakresie do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 czerwca 2009 r., I FPS 9/08. Ponadto organ wskazał, że z upływem 2009 r. nastąpiło przedawnienie deklarowanych przez Spółkę kwot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym i konsekwencji Spółka nie mogła taką nadwyżką dysponować między innymi w grudniu 2012 r. i w okresach następnych. Zdaniem organu drugiej instancji, nie zmienia tej oceny pomniejszenie ww. nadwyżki o podatek należny wykazany w lipcu i sierpniu 2009 r.
3. Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
3.1. Skarżąca we wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze zarzuciła naruszenie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50 ze zm., dalej ustawa o VAT z 1993 r.), art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej ustawa o VAT), w zw. z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej o.p.), art. 99 ust. 12 ustawy o VAT, art. 21 § 3a o.p., art. 2a, art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 187, art. 121 § 1 w zw. z art. 210 § 4 o.p., art. 124 w zw. z art. 210 § 4.
3.2. W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
