Zmiany w przepisach na korzyść pracowników delegowanych w Polsce wprowadza Ustawa z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw.
To efekt zmian w przepisach unijnych. Ustawa wdraża w ten sposób do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady UE (2018/957 z dnia 28 czerwca 2018 r.)
Dyrektywa, a w ślad za nią ustawa mają na celu rozwiązanie problemu nieuczciwych praktyk związanych z delegowaniem pracowników.
Pełne wynagrodzenie
Ustawa rozszerza zakres warunków zatrudnienia gwarantowanych pracownikowi delegowanemu do Polski przez zagraniczny podmiot.
Przepisy przewidują zmiany związane z tzw. zamkniętym katalogiem warunków zatrudnienia. Po pierwsze pracodawca zapewnia pracownikowi delegowanemu pełne wynagrodzenie obowiązujące w Polsce wraz ze wszystkimi jego obowiązkowymi składnikami oraz należności na pokrycie kosztów podróży służbowych wykonywanych podczas delegowania.
Dotychczas pracodawca delegujący do Polski był zobowiązany do zapewnienia minimalnego wynagrodzenia za pracę
Wspomniany powyżej zamknięty katalog warunków zatrudnienie obowiązuje przez 12 miesięcy (lub 18 miesięcy – w przypadku złożenia przez pracodawcę delegującego tzw. umotywowanego powiadomienia).
Po upływie 12 miesięcy delegowania (lub 18 miesięcy) pracodawca zapewnia pracownikowi delegowanemu niemal wszystkie warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z Kodeksu pracy oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników – a nie zamknięty katalog warunków zatrudnienia jak było dotychczas.
Najszerszy katalog gwarantowanych warunków zatrudnienia dotyczy pracowników tymczasowych delegowanych do Polski, którym należy zapewnić od pierwszego dnia delegowania wszystkie warunki zatrudnienia gwarantowane krajowym pracownikom tymczasowym, w tym wynikające m.in. z zakładowych układów zbiorowych, regulaminów i statutów, w tym również warunki zakwaterowania, jeżeli są one zapewniane pracownikom krajowym.
Nowe obowiązki
Ponadto ustawa wprowadza zasadę, że w przypadku gdy pracodawca użytkownik wysyła pracownika do pracy za granicą, wówczas pracodawcą delegującym, zobowiązanym do zapewnienia pracownikowi stosownych warunków zatrudnienia, jest agencja, która wynajęła tego pracownika pracodawcy użytkownikowi. Dotyczy to pracowników delegowanych zarówno na, jak i z terytorium Polski.
Ustawa nakłada także nowe obowiązki informacyjne na krajowego pracodawcę użytkownika w zakresie informowania agencji, od której wynajął pracownika, o warunkach zatrudnienia delegowanego pracownika tymczasowego. Nieprzestrzeganie tego obowiązku jest zagrożone grzywną od 1 000 do 30 000 zł.
Nowe przepisy wzmacniają przy tym kompetencje kontrolne Państwowej Inspekcji Pracy w zakresie egzekwowania przestrzegania przez pracodawców przepisów o delegowaniu pracowników.
Praca zdalna
Ponadto, niezależnie od wdrożenia dyrektywy unijnej, ustawa wprowadza zmiany dotyczące innych zagadnień. W pierwszej kolejności są to zmiany w przepisach dotyczących zwalczania i przeciwdziałania epidemii COVID-19 mające na celu ułatwienia dla pracodawców i pracowników. Zmiany wprowadzają w szczególności możliwość przedłużenie polecenia pracownikowi wykonywania pracy zdalnej oraz inne ułatwienia organizacyjne i finansowe.
Ustawa wprowadza również przepisy finansowe dotyczące niewliczania niektórych wydatków budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego do stabilizującej reguły wydatkowej, o której mowa w ustawie o finansach publicznych, w zakresie budżetu państwa na 2021 rok.
źródło: MRPiPS
