W 2020 r. w UE prawie sześć na dziesięć (59,6%) osób w wieku 55-64 lat było zatrudnionych. Dla porównania, poziom zatrudnienia osób młodszych, w wieku 20-54 lata, wyniósł prawie osiem na dziesięć (76,2%).
Wskaźnik zatrudnienia zarówno osób młodszych, jak i starszych zależy od ich poziomu wykształcenia. Im wyższy poziom wykształcenia, tym wyższy wskaźnik zatrudnienia.
Wśród osób młodszych, w wieku 20-54 lata, o niskim poziomie wykształcenia wskaźnik zatrudnienia wynosił 59,9%, podczas gdy wskaźnik ten był wyższy o 15,8 pkt proc. wśród osób z wysokim poziomem wykształcenia (85,7%).
Podobnie wystąpiły duże różnice między poziomami zatrudnienia wśród osób starszych, w zależności od ich wykształcenia: 44,0% osób w wieku 55-64 lata z niskim poziomem wykształcenia było zatrudnionych w porównaniu z 60,9% ośob o wykształceniu średnim i 75,6% z wysokim poziomem wykształcenia.
Ten ostatni odsetek zatrudnionych osób w wieku 55-64 lata z wysokim poziomem wykształcenia był bardzo zbliżony do ogólnego odsetka zatrudnionych osób w wieku 20-54 lata (76,2%), niezależnie od poziomu wykształcenia.
Dodatkowo udział osób bezrobotnych był również mniejszy wśród starszych pracowników niż wśród młodszych. Odsetek osób spoza siły roboczej był jednak wyższy wśród starszych pracowników, a zwłaszcza tych o niskim poziomie wykształcenia: ponad co druga (51,3%) osoba w wieku 55-64 lat z niskim wykształceniem była poza rynkiem pracy.
Oprócz poziomu wykształcenia, zawód osób starszych ma istotny wpływ na ich zatrudnienie. Porównując osoby w wieku 55-64 lata według zawodów między zatrudnionymi i niepracującymi można zauważyć różnice między obiema grupami.
Wśród zatrudnionych osób starszych 1 na 5 to specjalista (19,9%). Często też zatrudnieni nadal są technicy i średni personel (15,8% w porównaniu z 12,9%) oraz prawnicy, wyżsi urzędnicy i kierownicy (6,1% w porównaniu z 4,0%).
EUROSTAT, gr
