Do ministra finansów została skierowana interpelacja (nr 32617) w sprawie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów świadczenia urlopowego wypłacanego pracownikom przez pracodawców, zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, którzy zrezygnowali z tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Sprawa dotyczy pracodawców, którzy zatrudniają ponad 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i którzy zrezygnowali z prowadzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w porozumieniu odpowiednio z organizacją związkową i przedstawicielami załogi, jednak wypłacają pracownikom świadczenia urlopowe, na podstawie regulaminów wynagradzania czy układów zbiorowych pracy w wysokości i na zasadach analogicznych do wymogów przewidzianych w ustawie z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( dalej: u.z.f.ś.s.). Zwracają się oni z pytaniami o możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych( dalej: u.p.d.o.p.) świadczenia urlopowego wypłacanego z powyżej wskazanymi zasadami. W odpowiedzi na interpelację poproszono ministra finansów o odniesienie się do obowiązujących w tym zakresie uregulowań, między innymi przytoczonymi poniżej.
Do tej pory dominowała interpretacja, iż świadczenia urlopowe wypłacane przez pracodawców zatrudniających powyżej 20 pracowników, którzy nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie powinno być wliczane do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pomimo wypłaty świadczeń urlopowych na zasadach przewidzianych w u.z.f.ś.s. i uregulowanych czy to układzie zbiorowym pracy czy regulaminie wynagradzania, wypłacane świadczenia przez
